بسم الله الرحمن الرحیم

از بزرگان نقل است روزی جبرئیل خدمت حق تعالی عرض کرد : می خواهم ملک یک مؤمن را در بهشت ببینم . این بود که سه هزار سال با حرکت نوری رفت و رفت و به جایی نرسید . از حق تعالی قدرت گرفت و سه هزار سال دیگر رفت و رفت ...  و باز سه هزار سال دیگر .... تا در نهایت به پهناوری از وسعت زیبایی ها رسید که حوریه ی زیبا چشمی از گوشه ی دریچه ای سر بیرون آورد و عرضه داشت : خودت را خسته نکن ؛ من کنیز آن مؤمن بهشتی ام که تو تازه در اول ملک او قدم گذاشته ای !